O Miroscopio é un artefacto que xorde da potente creatividade dun neno narrador. Esa imaxe que el nos regalou púxonos no camiño desta proposta: temos que Miroscopiar que é mirar escoitando,
que é mirar observando, que é mirar cara a dentro e darlle voltas á mirada, que é mirar preguntando, que é mirar
pedindo explicacións, que é un mirar coidadoso e cariñoso...que é en definitiva o que fan todos os nenos do
mundo aínda que non o saiban.
Jesús Merino.
Profesor de Filosofía e membro da asociación “Centro de filosofía para nenas e nenos de Galicia.”
Este Miroscopio , para nós, simboliza a mirada “zoom”, da que nos fala J.A . Marina, contraria da
máis común mirada “flash”( esa ollada impaciente que ilumina un segundo ao tempo que cega, que invisibiliza as
cousas e descoida as persoas) ...Fronte a ela, a mirada “zoom” demórase mesmo nas cousas máis pequenas e fai
que parezan grandes, misteriosas, suxestivas. Miroscopiar é en definitiva, un xeito atento de mirar, sentir e
pensar...respectuoso coas persoas e co mundo onde recibiron o milagre da vida.
Carmen Loureiro.
Profesora de Lengua e Educación para a Cidadanía. Psicóloga e membra da asociación de Filosfía para nenas e nenos de Galicia.
Miroscopiar é mirar cara ao mundo con curiosidade e ilusión, atopando preguntas e buscando assúas respostas. É deixar que esa mirada que teñen todos os nenos siga voando alegre e libre. É non permitir que
o mundo dos adultos, privilexie o cognitivo, o académico, e o conveniente, hipotecando en nome dun futuro
afastado e un modelo social caduco e inxusto, o modo natural que ten calquera neno de achegarse ao coñecemento.
Miroscopiar é axudarnos a identificar percepcións e sentimentos, alfabetizar emocións, ordenar
pensamentos e a facer florecer os talentos.
María Corleone.
Escritora, ilustradora e tri--nai.
O Miroscopio non é un telescopio, nin un microscopio, nin un caleidoscopio pero serve para mirar e encontrar. Podes mirar por el e encontrar asteroides e todos os "trozoides" do mundo, e tamén persoas e cousas
que andes buscando. Eu encontrei os meus pais mirando por el dende a miña lúa de auga quente. E neste vense
tesouros, cada un pode ver os seus tesouros...
Antón de Faxilde
Neno , narrador e investigador de 4 anos.
Miroscopias?
2 comentarios:
He llegado a vuestro proyecto vía "Salvatore" y os felicito. Os han quedado unos libros muy chulos. Sacaréis una versión digital de los mismo?
Saludos
Gracias por la felcitación, Joako
La politica comercial de Everest la desconocemos, Acaba de publicarnos en pape y l en gallego, Esperamos que nos publiquen en en más idiomas y formatos. Supongo que dependerá de lo que gustemos y vendamos...pero de cualquier modo nos lo estamos pasando pipa :-)
Creo que eres nuestro comentarista número 3!!! :-)
Publicar un comentario