miércoles, 30 de marzo de 2011
María Corleone e o Centro de Filosofía para Nen@s de Galicia estarán no Lectoriño.
Nesta ocasión presentaremos unha lectura escenificada de Lara, unha das cinco protagonistas do Proxecto Miroscopio, creación de María Corleone e o Centro de Filosofía para Nen@s de Galicia.
Lara é a única escritora do mundo que aínda non sabe escribir...nin pintar mans.
O seu pai regaloulle unha gravadora "para que non perda as súas verbas cargadas de contos". Con este aparello e todo o que atopa ao seu redor que lle sirva para ilustrar, introdúcenos no proceso creativo dun dos seus contos. Até ese momento ningunha das súas protagonistas ten mans, o que condiciona moito as historias desta cuentista de 4 anos.
Coa historia de Lara queremos que @s nen@s de Vilagarcía vexan que non é necesario saber ler ou escribir para disfrutar das historias nin para crealas. Queremos provocar que sintan que poden tamén fabricar os seus propios contos. Tanto a lectura como a propia ambientación do espazo, feita con materiais moi sinxelos, busca espertar a gran idea: “eu tamén podo facelo!”
Do mesmo xeito, queremos amosar varias linguaxes coas que facer unha historia. Por iso traemos aos nosos mellores narradores:
María Corleone, textos, ilustracións e ambientación da sala.
Alfonso Casi Siempre, música orixinal.
Lola Folgar, voz.
Arturo Nono, mimo.
viernes, 25 de febrero de 2011
O Miroscopio en Innovartenfantil
É unha delicia entrar en Innovarteinfantil, zumega creatividade, beleza e paixón pola divulgación.
É unha páxina tan linda, e está tan ben traballada que non nos cansamos de visitala.
Esta vez, de novo, salimos nos.
jueves, 24 de febrero de 2011
lunes, 21 de febrero de 2011
miércoles, 16 de febrero de 2011
sábado, 12 de febrero de 2011
miércoles, 9 de febrero de 2011
Olivia, miroscopiando
Hoy la preciosa Olivia, con su papá, visitaba el salón do libro de Pontevedra cuando se encontró con una enmascarillada que le pidió posar para ella.
A Olivia, por momentos, le interesaba más la mascarilla azul que el miroscopio, pero luego se lo quería llevar a casa, al menos el espejo :-)
Agradecimientos a su encantador papá y besos a Olivia
lunes, 7 de febrero de 2011
MIROSCOPIAS?
O Miroscopio é un artefacto que xorde da potente creatividade dun neno narrador. Esa imaxe que el nos regalou púxonos no camiño desta proposta: temos que Miroscopiar que é mirar escoitando,
que é mirar observando, que é mirar cara a dentro e darlle voltas á mirada, que é mirar preguntando, que é mirar
pedindo explicacións, que é un mirar coidadoso e cariñoso...que é en definitiva o que fan todos os nenos do
mundo aínda que non o saiban.
Jesús Merino.
Profesor de Filosofía e membro da asociación “Centro de filosofía para nenas e nenos de Galicia.”
Este Miroscopio , para nós, simboliza a mirada “zoom”, da que nos fala J.A . Marina, contraria da
máis común mirada “flash”( esa ollada impaciente que ilumina un segundo ao tempo que cega, que invisibiliza as
cousas e descoida as persoas) ...Fronte a ela, a mirada “zoom” demórase mesmo nas cousas máis pequenas e fai
que parezan grandes, misteriosas, suxestivas. Miroscopiar é en definitiva, un xeito atento de mirar, sentir e
pensar...respectuoso coas persoas e co mundo onde recibiron o milagre da vida.
Carmen Loureiro.
Profesora de Lengua e Educación para a Cidadanía. Psicóloga e membra da asociación de Filosfía para nenas e nenos de Galicia.
Miroscopiar é mirar cara ao mundo con curiosidade e ilusión, atopando preguntas e buscando assúas respostas. É deixar que esa mirada que teñen todos os nenos siga voando alegre e libre. É non permitir que
o mundo dos adultos, privilexie o cognitivo, o académico, e o conveniente, hipotecando en nome dun futuro
afastado e un modelo social caduco e inxusto, o modo natural que ten calquera neno de achegarse ao coñecemento.
Miroscopiar é axudarnos a identificar percepcións e sentimentos, alfabetizar emocións, ordenar
pensamentos e a facer florecer os talentos.
María Corleone.
Escritora, ilustradora e tri--nai.
O Miroscopio non é un telescopio, nin un microscopio, nin un caleidoscopio pero serve para mirar e encontrar. Podes mirar por el e encontrar asteroides e todos os "trozoides" do mundo, e tamén persoas e cousas
que andes buscando. Eu encontrei os meus pais mirando por el dende a miña lúa de auga quente. E neste vense
tesouros, cada un pode ver os seus tesouros...
Antón de Faxilde
Neno , narrador e investigador de 4 anos.
Miroscopias?
domingo, 6 de febrero de 2011
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
